استئوکندروز قفسه سینه یک آسیب شناسی مزمن است که در آن مهره های استخوانی و دیسک های بین مهره ای واقع در بین آنها دچار تغییرات دژنراتیو می شوند. ضایعات مخرب در این ناحیه به دلیل تحرک کم و محافظت خوب توسط قاب دنده بسیار نادر است. استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه بدون توجه ایجاد می شود، به آرامی اما به طور مداوم پیشرفت می کند و همچنین با تعدادی علائم خاص متمایز می شود که به عنوان بیماری های اندام های داخلی ظاهر می شود. در این رابطه، بسیار مهم است که در اولین علائم، هنوز خفیف، از مشکلات کمر به دنبال کمک پزشکی باشید. درمان به موقع به جلوگیری از عوارض شدید کمک می کند.
علل و عوامل تحریک کننده
فرآیندهای دژنراتیو-دیستروفیک در بخش های قفسه سینه ستون فقرات در برابر پس زمینه اختلالات درون زا و تحت تأثیرات منفی خارجی رخ می دهد. توسعه آنها اغلب توسط عوامل زیر تحریک می شود:
- استعداد ارثی، وجود مجموعه خاصی از ژن های معیوب؛
- فعالیت بدنی بیش از حد، به ویژه بلند کردن و حمل اجسام مختلف سنگین؛
- یک سبک زندگی بی تحرک، باعث احتقان در ناحیه بدن مهره ها و دیسک های بین مهره ای می شود.
- ناهنجاری های ساختاری مادرزادی یا اکتسابی، به عنوان مثال، مهره های جانبی، لوردوز، کیفوز.
- صدمات پشت و / یا قفسه سینه - شکستگی، فشرده سازی طولانی مدت؛
- صافی کف پا، پای کلابی؛
- اختلال در گردش خون در هر ناحیه، نه فقط در ناحیه ستون فقرات قفسه سینه؛
- هیپوترمی مکرر؛
- اضافه وزن؛
- آسیب شناسی غدد درون ریز، اختلالات متابولیک، مانند دیابت، نقرس، کم کاری تیروئید، پرکاری تیروئید؛
- بیماری های سیستمیک - آرتریت روماتوئید، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، اسکلرودرمی؛
- اسپوندیلیت آنکیلوزان.
قدرت و تحرک ستون فقرات در کل به طور مستقیم به وضعیت هر بخش بستگی دارد. این بیماری می تواند ناشی از پوکی استخوان درمان نشده، شدید کمری یا گردنی باشد.
استعمال دخانیات، اعتیاد به الکل و مسمومیت، از جمله خطرات شغلی، مستعد تخریب مفاصل بین مهره ای با دیسک هایی است که عمدتاً از غضروف تشکیل شده است. استئوکندروز قفسه سینه در افراد مسن بیشتر از افراد جوان و میانسال تشخیص داده می شود. این به دلیل پیری طبیعی بدن، کند شدن فرآیندهای بهبودی و وجود یک یا چند آسیب شناسی جسمانی است.
علائم و نشانه های بیماری
علامت اصلی فرآیند دژنراتیو درد است. برخلاف استئوکندروز گردنی و کمری، به ندرت حاد، سوزش، سوراخ‌کننده است. بیماران معمولاً این ناراحتی را به صورت کسل کننده، دردناک یا فشاری توصیف می کنند. سندرم درد ممکن است هنگام خم شدن/چرخش بدن، حرکات ناگهانی ناشیانه، در طول حمله سرفه یا در طول تغییرات دما تشدید شود. تابش آن مشخص شده است - فراتر از منطقه آسیب دیده پخش می شود. استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه نیز به صورت زیر ظاهر می شود:
- سفتی، احساس محدودیت؛
- کلیک های خاص، خرد شدن هنگام تغییر وضعیت بدن؛
- از دست دادن حساسیت، فلج به شکل احساس "خزیدن غاز"، سوزش، بی حسی.
- اسپاسم عضلانی، محدود کردن بیشتر دامنه حرکت؛
- اتخاذ یک موقعیت اجباری که در آن ناراحتی ایجاد نمی شود یا ضعیف بیان می شود.
- تغییرات پاتولوژیک در وضعیت، در مراحل بعدی - راه رفتن.
- کاهش جزئی رشد در نتیجه تخریب مفاصل بین مهره ای و همگرایی بدنه های مهره ای.
به دلیل کشش مداوم عضلات پشت، عضلات گردن و کمر نیز دچار اسپاسم می شوند که در درد این قسمت ها بیان می شود.
تصویر بالینی استئوکندروز قفسه سینه ترکیبی از سندرم های درد است. واقعیت این است که بخش های آسیب دیده در یک منطقه عصب مشترک با بسیاری از اندام های داخلی قرار دارند. اگر یک دیسک جابجا شده یک ریشه عصبی واقع در نزدیکی ستون فقرات را گیر کرده باشد، می توان درد را در آنها احساس کرد و آسیب شناسی های رایج را شبیه سازی کرد:
- درد شدید قلبی شبیه آنژین صدری و حتی انفارکتوس میوکارد است.
- درد در غدد پستانی دلیلی برای تشخیص افتراقی فوری برای حذف فرآیندهای تومور می شود.
- درد مداوم یا دوره ای در هیپوکندری راست، در معده یا روده، شبیه دردهای مشخصه گاستریت، کوله سیستیت و ضایعات اولسراتیو است.
هنگامی که پوکی استخوان بدتر می شود، قسمت پایین کمر یا شکم ممکن است آسیب ببیند. بیماران ناراحتی را با علائم آسیب شناسی کلیوی یا بیماری زنان اشتباه می گیرند. آنها به متخصصان متخصص مراجعه می کنند و آنها پس از معاینه بیماران را به متخصص مغز و اعصاب یا مهره شناس ارجاع می دهند.
طبقه بندی، انواع اصلی
طبقه بندی رایج استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه بر اساس ماهیت سندرم درد است. دو نوع از آن وجود دارد:
- dorsago - یک درد حاد تیز در جناغ جناغی که عمدتاً در طول اقامت طولانی مدت در یک موقعیت از بدن رخ می دهد که اغلب با احساس کمبود هوا در هنگام استنشاق پیچیده می شود.
- پشتی به شکل احساسات دردناک خفیف در پشت که به طور دوره ای ظاهر می شود و پس از استراحت فروکش می کند.
این تقسیم آسیب شناسی به گروه ها به پزشک اجازه می دهد تا به سرعت در مورد انتخاب مسکن تصمیم گیری کند.
توسعه مرحله به مرحله استئوکندروز قفسه سینه
در توسعه خود، استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه از چهار مرحله عبور می کند. هر کدام علائم و نشانگرهای رادیوگرافی خاص خود را دارند. هر چه تغییر شکل دیسک ها و مهره ها بیشتر باشد، درد، سفتی حرکت و پارستزی شدیدتر می شود. مرحله بیماری تاکتیک های درمانی را تعیین می کند.
مرحله I
هنوز هیچ تغییری در اشعه ایکس وجود ندارد. با این حال، دیسک بین مهره ای دیگر رطوبت را به خوبی حفظ نمی کند، بدون آن ترمیم به موقع آن غیرممکن است. شروع به نازک شدن تدریجی می کند، قدرت و کشش خود را از دست می دهد. فقط در برخی موارد ناراحتی خفیفی در ناحیه قفسه سینه ایجاد می شود. فرد آن را به عنوان خستگی عضلانی درک می کند و با پزشک مشورت نمی کند. بنابراین، بیماری در این مرحله معمولاً به دلیل دیگری یک یافته تشخیصی تصادفی در طول معاینه است.
مرحله دوم
ساختار حلقه فیبری شل و فیبری می شود. بزرگ شدن یک ترک در دیسک با بیرون زدگی هسته پالپوزوس در این جهت رخ می دهد. فاصله بین مهره های مجاور کاهش می یابد، با کاهش ارتفاع دیسک، که به وضوح در تصاویر رادیوگرافی قابل مشاهده است. برای جبران توزیع بارها، بافت عضلانی دائماً در حال تنش است. سفتی افزایش می یابد، شدت درد هنوز متوسط است.
مرحله III
حلقه فیبری با فشرده شدن هسته پالپوزوس فراتر از مرزهای آن پاره می شود. فتق دیسک رخ می دهد که باعث علائم شدید و عوارض شدید می شود. تغییر شکل قابل توجهی در بدنه های مهره ها و تشکیل استئوفیت های منفرد (رشد استخوان جبرانی) وجود دارد. سندرم درد ثابت می شود، حرکات در پشت به طور قابل توجهی محدود می شود.
مرحله IV
در این مرحله، تشخیص استئوکندروز قفسه سینه دشوار نیست. بافت های همبند رشد کرده و استئوفیت های متعددی تشکیل شده اند. مهره های مجاور در بخش مسدود شده، به طور کامل یا تا حدی بی حرکت هستند. ریشه های عصبی اغلب توسط تورم التهابی، رشد استخوان و اسپاسم عضلات تحت فشار قرار می گیرند. این خود را به عنوان یک درد سوزش و تیراندازی نشان می دهد. بیمار به خوبی از عهده وظایف خانه بر می آید و به سختی حرکت می کند.
عوارض
ایجاد میلوپاتی دیسکوژنیک، یک بیماری دیستروفیک نخاع که عمدتاً از فشرده سازی توسط فتق دیسک ایجاد می شود، خطرناک است. شایان ذکر است که با پوکی استخوان ستون فقرات قفسه سینه، چنین عارضه ای نادر است. با این وجود، در عمل بالینی مواردی از محلی سازی میلوپاتی دیسکوژنیک در یکی از بخش های پایینی وجود داشته است. به دلیل افزایش تدریجی نقص عصبی، قدرت عضلانی کاهش می یابد و رفلکس های تاندون تغییر می کند. نواحی ایسکمیک تشکیل می شود و سلول های عصبی می میرند (انفارکتوس نخاع). این با اختلالات حرکتی، از دست دادن حساسیت و اختلالات تغذیه ای مشخص می شود.
اقدامات تشخیصی
در اولین جلسه مشاوره، پزشک به شکایات بیمار گوش می دهد، او را معاینه می کند، میزان حساسیت را ارزیابی می کند، رفلکس های تاندون را بررسی می کند، تاریخچه پزشکی و سابقه آسیب های ستون فقرات را مطالعه می کند. تشخیص وی توسط مطالعات آزمایشگاهی و ابزاری تأیید می شود:
- رادیوگرافی در دو طرح، با توجه به نشانه ها - یک تصویر هدفمند از یک بخش خاص.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی؛
- پتانسیل های برانگیخته
- الکترونوروگرافی؛
- الکترومیوگرافی؛
- آزمایشات کلینیکی خون و ادرار
برای کشف علت علائم خاص و حذف بیماری های جسمی با تظاهرات بالینی مشابه، ممکن است الکتروکاردیوگرافی، اسکن اولتراسوند ساختارهای قلب و الکتروانسفالوگرافی تجویز شود.
روش های درمان پوکی استخوان قفسه سینه
این درمان جامع است و با هدف از بین بردن علائم و جلوگیری از گسترش فرآیند پاتولوژیک به سایر بخش های ستون فقرات انجام می شود. در مرحله حاد، سوزش درد غیر قابل تحمل با تزریق داروها، از جمله به طور مستقیم در ناحیه آسیب دیده، از بین می رود. استفاده از گلوکوکورتیکواستروئیدها در ترکیب با داروهای بیهوشی (محصولات دارویی) معمولاً انجام می شود. در موارد دیگر، درمان دارویی شامل مصرف قرص، کپسول، مالیدن در پمادها و مومیایی ها است. استفاده از داروها از گروه های زیر خود را مؤثر نشان داده است:
- شل کننده های عضلانی برای از بین بردن اسپاسم عضلانی؛
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی با فعالیت ضد درد شدید؛
- ضد اسپاسم برای اعصاب فشرده؛
- به معنای بهبود گردش خون؛
- آماده سازی با ویتامین B6، که انتقال تکانه های عصبی را بهبود می بخشد و بازسازی را فعال می کند.
اگر سندرم رادیکولار شکل گرفته باشد و عوارض دیگری ایجاد شده باشد، فرد دائماً در ترس از تجربه دوباره درد طاقت‌فرسا زندگی می‌کند و این می‌تواند باعث اختلالات روانی شود. تجویز داروهای آرام بخش و ضد افسردگی می تواند از بروز چنین تحولاتی جلوگیری کند. علاوه بر داروها، از روش های زیر در درمان استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه استفاده می شود:
- ماساژ درمانی، از جمله وکیوم و طب سوزنی؛
- روش های فیزیوتراپی - الکتروفورز / اولترافونوفورز، مغناطیسی درمانی، جریان های پالسی، درمان UHF، کاربردهای اوزوکریت یا پارافین، طب سوزنی، هیرودتراپی.
- فیزیوتراپی و ژیمناستیک؛
- کشش ستون فقرات
در موارد آسیب قابل توجه به دیسک های مهره ای و میلوپاتی، درمان جراحی همیشه بلافاصله تجویز می شود. برجستگی فتق برداشته می شود، میکرودیسککتومی، والریزه کردن سوراخ یا بازسازی لیزری دیسک انجام می شود، ایمپلنت نصب می شود یا قطعه ستون فقرات تثبیت می شود.
پیشگیری از پوکی استخوان قفسه سینه
هدف اصلی پیشگیری اولیه از پوکی استخوان قفسه سینه از بین بردن عواملی است که می توانند باعث نازک شدن و ترک خوردن دیسک بین مهره ای شوند. آنچه پزشکان توصیه می کنند:
- اجتناب از استرس بیش از حد در پشت؛
- درمان سریع تمام بیماری ها - عفونی، غدد درون ریز، التهابی؛
- برای آسیب های کمر، حتی آنهایی که در نگاه اول جزئی به نظر می رسند، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.
- الکل و سیگار را ترک کنید یا حداقل آنها را محدود کنید.
- رژیم غذایی خود را با ماهی های چرب، سبزیجات تازه، میوه ها و محصولات لبنی پر کنید.
- اجتناب از هیپوترمی؛
- هر روز حداقل 15 دقیقه فیزیوتراپی انجام دهید.
چنین اقدامات پیشگیرانه ای برای بیماری های قبلاً تشخیص داده شده ستون فقرات قفسه سینه، گردن یا کمر مؤثر است. با کمک آنها می توان از تشدید و پیشرفت روند دژنراتیو-دیستروفیک جلوگیری کرد.
اگر علائم پوکی استخوان ستون فقرات قفسه سینه را دارید و می خواهید از شر آن خلاص شوید، برای درمان کامل و شایسته با کلینیک تماس بگیرید.
پاسخ سوال
تفاوت بین نورالژی بین دنده ای و استئوکندروز قفسه سینه چیست؟
در واقع، نورالژی بین دنده ای یک ضایعه در اعصاب بین دنده ای است که می تواند روند پوکی استخوان را پیچیده کند. دو تفاوت اصلی بین این فرآیندهای پاتولوژیک وجود دارد. نورالژی با تیراندازی حمله ای یا درد سوزشی مشخص می شود که حتی با استنشاق نیز تشدید می شود. پوکی استخوان قفسه سینه بدون آسیب به انتهای عصبی حساس با درد مبهم و گویی از راه دور ظاهر می شود.
و دومین تفاوت پیش بینی است. پس از از بین بردن علت نورالژی بین دنده ای، بدون اثری از بین می رود. استئوکندروز فقط در مراحل اولیه رشد به خوبی به درمان پاسخ می دهد.